“เป็นหนัง X-MEN ที่ดาร์ก และดราม่ามาก”
X-Men: Dark Phoenix เป็นหนังเรื่องนึงที่ผมลุ้น และเอาใจช่วยมานานมาก เพราะเลื่อนแล้วเลื่อนอีก แม้ว่าพลอตในส่วนของฟีนิกซ์จะเคยถูกเอามาใช้แล้วใน X-Men: Last Stand แต่ตอนนั้น หนังไม่ได้เน้นที่ความรู้สึกของ จีน เกรย์ เท่าไหร่นัก ครั้งนี้ผมเลยอยากรู้ว่าหนังจะหยิบยกอะไรมาเล่นได้อีก ซึ่งหลังจากดูแล้วก็รู้สึกว่าแก่นของหนัง มีหลายส่วนที่ซ้ำกับ Last Stand อยู่เหมือนกัน เพราะมันคงเป็นพาร์ทที่แก้ไขอะไรไม่ได้
ยังไงก็ตาม แม้จะเป็นการ Reuse พลอตหลัก แต่ช่วงแรกของหนัง หนังทำให้ผมว้าว กับการตีความในภาคนี้มาก หนังพาเราไปพบกับด้านมืดในจิตใจของตัวละครในกลุ่ม X-Men ซึ่งมันเป็นแง่มุมที่เราอาจจะไม่เคยคิดถึง หรือไม่ค่อยได้เห็นในภาคก่อนหน้า
และด้วยความที่หนังต้องการตีแผ่ประเด็นในจิตใจของตัวละครนั่นเอง ทำให้หนังมีส่วนที่เป็นแอคชั่นน้อยมาก จนเรียกว่าผิดหูผิดตาจากภาคก่อนๆเลย แม้หนังจะพยายามมาชดเชยด้วยฉากแอคชั่นในช่วงท้าย แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นฉากแอคชั่นที่น่าจดจำเมื่อเทียบกับภาคก่อนๆที่มักจะมีภาพจำที่เป็นฉากขายของตัวเองที่อลังการงานสร้างกว่านี้
นอกจากนี้หนังบอกเล่าอะไรมากมายผ่านบทพูด ทำให้หนังมันค่อนข้างเนือยเอาเรื่องเหมือนกัน เรียกว่าถ้าไม่ใช่คอดราม่าอาจจะเบื่อได้เลย แต่ส่วนตัวแล้วผมกลับชอบภาคนี้แฮะ อาจจะเพราะไม่ได้ตั้งความหวังไว้สูงลิบ แค่อยากเห็นการตีความใหม่ๆ เลยทำให้ชอบกับการตีความในรูปแบบนี้ แม้จะไม่ได้เตรียมใจมาก็ตาม (คือตั้งใจมาดูหนังแอคชั่นฮีโร่สู้ผู้ร้าย ซึ่งพาร์ทนี้ไม่ได้เด่นเท่าไหร่)
โดยรวมผมคิดว่าคนที่คาดหวังฉากบู๊ระเบิด ถล่มทลาย คิดว่าอาจจะผิดหวังได้ แต่ถ้าเป็นแฟนหนัง X-Men และพร้อมรับมือกับความดาร์กในจิตใจตัวละครที่เรารู้จักกันเป็นอย่างดีมานาน ว่ามันมีความดราม่าอยู่ และหนังเลือกที่จะเสนอในทิศทางนี้มากกว่าฉากแอคชั่น ผมคิดว่านี่เป็นหนังที่ปิดจบได้โอเคเรื่องนึงเลยล่ะครับ
ปล.หนังไม่มีฉาก Post Credit นะครับ จบแล้วจบเลย ไม่ต้องรอตัวหนังสือวิ่งก็ได้ครับ
