“หลอน เฮี้ยน หายใจไม่ทั่วท้อง หนังดึงจังหวะระทึกขวัญได้ดี”
The Grudge บ้านผีดุ เป็นการรีเมคหนังที่ Hollywood เคยรีเมค Ju-On อีกที ซึ่งผมก็จำไม่ค่อยได้แล้วว่าเคยดู The Grudge เวอร์ชั่นก่อนหน้านี้มั้ย แต่เคยดู Ju-On แน่นอน ซึ่งเปิดเรื่องมาหนังก็เท้าความถึง Ju-On ทันที เรียกว่าเป็นกิมมิคให้คิดถึงความหลอนในยุคนั้นเหมือนกัน แต่ถ้าใครไม่เคยดูผมมองว่าดูที่เรื่องนี้เลยก็ยังทัน เพราะหนังไม่ได้เชื่อมโยงมากขนาดนั้นครับ
หนังเรื่องนี้เป็นหนังผีที่ตอบยากจังว่ามันน่ากลัวสุดมั้ย คือมันมีความหลอน ความเฮี้ยนของผีอย่างเต็มเปี่ยม แต่มันไม่ได้ออกแนวน่ากลัวขนาดนั้น ผมมองว่ามันออกแนวระทึกขวัญมากกว่า และดึงจังหวะในพาร์ทหลอน ๆ สร้างความอึดอัดหายใจไม่ทั่วท้องได้ดีมาก คือใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ว่าผีจะมาตอนไหน ได้นานจนมีคนกรี้ดในโรงเลยทีเดียว (ในรอบสื่อมีคนหัวเราะกันพอควร แต่ผมเข้าใจคนกรี้ดก่อนผีมานะ คือผมก็อึดอัด และกลัวเหมือนกัน แต่พอผียังไม่มา เลยลดความตึงของหนังไปได้พอสมควรเลย)
ตัวผีเองมันไม่ได้น่ากลัวเพราะเอฟเฟคของผี แต่มันจะโผล่มาแบบวับ ๆ แวบ ๆ ทำให้เรารู้สึกลุ้นตัวโก่ง ซึ่งนอกจากจังหวะของผีจะดีแล้ว หนังยังมีผสมความดราม่า และฉากบางฉากที่ตลกแบบจังหวะดีมาก แบบไม่น่าเชื่อ ว่าจะมีในหนังผี (ฮากันลั่นโรง) ทั้งนี้หนังมีการตัดสลับ Timeline ของแต่ละตัวละครอยู่บ้าง ทำให้หนังที่สามารถเล่าเป็นเส้นตรงได้ บางฉากก็ไปเล่าเนื้อหาตอนจบของตัวละครอื่นไปก่อน แต่ข้อดีของการเล่าแบบนี้ก็มีอยู่ คือหนังบีบเค้นอารมณ์ความรู้สึกบางอย่างไปไว้ในจุดที่เชื่อมโยงกันของเหยื่อรายต่าง ๆ ได้
โดยรวมผมมองว่านี่เป็นหนังผีที่โอเคเลยนะครับ ไม่ได้เน้นขายความน่ากลัวของตัวผีตรง ๆ แต่มันจะออกแนวเฮี้ยน ๆ หลอน ๆ แล้วชวนให้ลุ้นระทึกมากกว่า ถ้าใครชอบหนังผี กับบรรยากาศอึดอัด ๆ น่ากลัว ๆ ในหนังผี เรื่องนี้น่าจะตอบโจทย์เลยล่ะครับ ช่วงผีจะมาแต่ละทีคือบีบหัวใจมาก
