“น่าประทับใจ ครบเครื่องทั้ง ฟีลกู๊ด ตลก เศร้า สะท้อนความไม่เท่าเทียมของสิทธิสตรีในยุคอดีต”
Little women สี่ดรุณี เป็นหนังที่ได้ยินชื่อไทยครั้งแรกก็รู้สึกคุ้นหูมาก แต่ก็ไม่เคยอ่านหนังสือ หรือดูหนังในเวอร์ชั่นก่อน ๆ เลย สำหรับผมนี่เลยยังรู้สึกสดใหม่กับสิ่งที่หนังเล่าพอสมควร แม้มันจะเป็นหนังย้อนยุค และถูกเล่ามาหลายต่อหลายครั้งแล้วก็ตาม
หนังเรื่องนี้เรียบเรียงโดยการตัดสลับเรื่องในอดีตกับปัจจุบัน (ของเรื่องที่เล่า) ทำให้ช่วงแรกผมยังงง ๆ หน่อยว่าหนังจะเล่ายังไง และยังจำชื่อตัวละครไม่ได้ด้วยซ้ำ จนหนังค่อย ๆ เล่า ๆ ให้เราเห็นมุมมองของแต่ละตัวละครมากขึ้น ทำให้เนื้อเรื่องเริ่มเข้าที่ หลังจากนั้นแหละ หนังเหมือนรัวหมัดใส่เราไม่ยั้ง ทุกยิงมุกตลก สร้างบรรยากาศฟีลกู๊ด แต่ก็มีฉากที่ทำให้เราเศร้าซึมได้เหมือนกัน คือ มันมาแบบจัดหนักจัดเต็ม ภายใต้การนำเสนอที่ดูเรียบง่าย แต่การลำดับภาพและฉากทำให้เรารู้สึกอิมแพคกับสิ่งที่หนังนำเสนอไม่น้อยเลย
นอกจากนี้รายละเอียดปลีกย่อย หลาย ๆ จุด ก็มีความร่วมสมัย เสียดสีสังคมยุคปัจจุบันไม่น้อย แม้เหตุการณ์ในหนังจะย้อนยุคไปสมัยโทรเลข แต่ข้อความในหนัง หลายๆเรื่องไม่เก่าเลย ประเด็นสิทธิสตรีที่กำลังมาแรงในช่วงหลายปีมานี้ เมื่อเรามองย้อนกลับไปยุคนั้น การพยายามทลายกรอบของสังคมที่กดทับสิทธิสตรีไว้ ก็ยังเป็นมุมมองที่อยู่ในกรอบอยู่ดี ทำให้เราสงสารตัวละครในเรื่องมาก โดยเฉพาะโจ (แน่นอนว่าคนอื่นก็มีประเด็นที่น่าสนใจไม่แพ้กัน แต่เล่าไป จะเผลอสปอยล์)
โดยรวมนี่เป็นหนังเรื่องนึงที่แม้จะเดินเรื่องเรียบ ๆ แต่น่าประทับใจมาก หนังมีความครบเครื่องในหลาย ๆ อารมณ์ แม้ช่วงต้นจะออกตัวช้า แต่ช่วงท้ายคือเก็บทุกอย่างที่ปูมาอย่างดี ใครชอบหนังชีวิต เรื่องนี้เรื่องว่าครบแทบทุกรสเลยจริง ๆ ครับ
