“หนังรถเพื่อนรักก็สนุกได้ ไม่จำเป็นต้องขายฉากระเบิดเหมือนที่ผ่านมา”
นี่คือหนัง Transformers ที่ดีที่สุดตั้งแต่ภาคสองเป็นต้นมา (ขอยกภาคแรกไว้ เพราะตอนนั้นยังว้าวอยู่) แม้ว่าหนังจะเลือกเดินในแนวทางที่ต่างไปจากเดิมค่อนข้างมาก คือไม่ได้ขายฉากแอคชั่น ระเบิดวินาศสันตะโรอีกแล้ว แต่กลับเน้นเนื้อหาไปที่ปมในจิตใจของตัวละคร ทำให้หนังเรื่องนี้ดูมีอะไรที่น่าสนใจไปกว่าการขาย CG รถแปลงร่าง ที่ถ้าหยิบมาดูอีกที เราแทบจะจดจำอะไรไม่ได้แล้วว่าฉากนั้นๆมาจากหนังภาคไหน
หนังชื่อเรื่องว่า Bumblebee ก็จริง แต่ปมหลักกลับเป็นเรื่องของนางเอกที่ได้พบกับ Bumblebee มากกว่าว่ามีปมปัญหาที่อยู่ภายในจิตใจ เอาเข้าจริงหนังเรื่องนี้อาจจะไม่จำเป็นต้องอยู่ในจักรวาล Transformers ก็ยังได้ เพราะองค์ประกอบของมันแทบจะเป็นหนังวัยรุ่นที่มีปัญหาในชีวิตมากกว่า
ยังไงก็ตามแม้หนังจะดูอบอุ่น และเข้าถึงได้ในแบบหนังฟีลกู๊ด แต่เรายังรู้สึกว่าหนังก็เล่นบางประเด็นเรียบง่ายไปนิด ซึ่งถ้าไม่ได้บัมเบิ้ลบีมาก็อาจจะไม่ได้ชอบเนื้อหาของหนังเรื่องนี้ขนาดนี้ (บัมเบิ้ลบีเป็นตัวละครที่มีเอกลักษณ์มากๆตัวนึงในจักรวาล Transformers)
โดยรวมๆหนังเรื่องนี้ก็ถือว่าเป็นหนัง Transformers ที่ผมชอบที่สุดในรอบหลายปี แต่สำหรับแฟนหนังชุดนี้ ก็ต้องบอกว่านี่ไม่ใช่หนังแอคชั่น แต่เป็นหนังวัยรุ่น ครอบครัว ฟีลกู๊ดที่จะทำให้เราอมยิ้ม หัวเราะ และรู้สึกดีไปกับมันได้ ถ้าคาดหวังฉากระเบิดภูเขาเผากระท่อม อาจจะต้องย้อนกลับไปเปิดหนังภาคเก่าๆเสียมากกว่าครับ
