“ก็โอเค มีจุดที่เสียดายนิดหน่อย”
เรื่องย่อ : ไพริน (แพต ชญานิษฐ์) เป็นคนที่สามารถมองเห็นผีหรือวิญญาณได้ ซึ่งปกติก็น่าจะลำบากอยู่แล้ว แต่นี่เธอดันมาประกอบอาชีพพยาบาล ซึ่งเป็นสถานที่อยู่ใกล้ชิดกับความตายมากที่สุดเสียอีก
เนื้อเรื่องข้างต้นดูแล้วเหมือนจะย้อนแย้งชอบกล แต่หนังก็มีเหตุผลของมันเพื่อให้เรื่องขับเคลื่อนไปในแนวทางนี้ คือมีส่วนผสมทั้งของความน่ากลัวของผี และความเป็นรอมคอม (Romantic Comedy) แต่เรื่องนี้ก็พูดยากว่ามีความโรแมนติครึเปล่า เพราะมันก็ไม่ได้รักหวานออกสื่อซะขนาดนั้น
ซีรีส์เปิดตัวหมอเอ็ม (เป้ อารักษ์) มาด้วยความดุ และทำให้รู้สึกว่าเป็นคนที่ซึนโคตรๆ (ขอใช้คำนี้น่าจะเหมาะสุด “ซึนเดเระ” = ปากไม่ตรงกับใจ) เป็นคนที่ใช้หลักการเหตุผลนำหน้าความรู้สึกตลอด ส่วนหมอเม่น (ต่อ ธนภพ) เป็นหมอที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ ขี้เล่น เรียกว่าขั้วตรงข้ามกันเลย ….มันก็เป็นชั้นเชิงการเปรียบเทียบตัวละครที่ดี เมื่อเจอเหตุการณ์ต่างๆเข้ามา แต่นั่นกลับกลายเป็นจุดอ่อนของซีรีส์เรื่องนี้เหมือนกัน เพราะหลายๆครั้งบทมันดูจงใจเกินไป บังเอิญเจอเหตุการณ์ให้เปรียบเทียบกันชัดไป
และซ้ำร้ายที่สุด แม้ช่วงแรกและกลางๆจะเดินเรื่องได้น่าสนใจ แต่พอช่วงท้าย ซีรีส์เรื่องนี้กลับทิ้งคาแรกเตอร์บางอย่างที่ปูมา เพื่อไปออกเป็นบทสรุปแบบที่หนังต้องการ …ซึ่งเอาจริงๆมันชวนให้นึกถึงหนังบางเรื่องอยู่เหมือนกัน ซึ่งเราไม่ได้ขัดใจตรงที่มันคล้าย …แต่มันขัดใจตรงที่หนังมันสั้นกว่านี้เยอะ แต่ดันทำให้เราเชื่อถึงแรงขับเคลื่อนของตัวละคร ในขณะที่ซีรีส์เรื่องนี้กลับทำให้เรางงว่าอะไรผลักดันตัวละครไปสู่จุดนี้ เลยทำให้เสียดายว่าบทเขียนไปไม่ถึง (คือมันพอไปได้ ถ้าบทส่งเสริมกว่านี้)
ยังไงก็ตาม เรื่องนี้สำหรับผม แม้จะมีจุดที่ไม่ชอบอยู่พอสมควร แต่รวมๆก็ยังโอเคนะ เป็นซีรีส์ที่ดูได้เพลินในระดับนึงเลย ตัวประกอบและนักแสดงสมทบหลายๆคน สร้างสีสันได้ดีเยี่ยม รวมถึงตัวละครหลักหลายคนที่ค่ายGDH ชอบใช้บริการบ่อยๆ ก็อยู่ในข่ายที่เล่นได้ดีแบบหายห่วงจริงๆ ทำให้หนังก็จบไปได้ในแบบของมันครับ